
aklımda, burnumda, gözümde hep dante'm var.
nasıl özledim, nasıl içimde, burnumda tütüyor anlatması çok zor.
cumartesi Osman geldi, veterinerimiz.
Çakıl istemedi, gitsin dedi, Dante'yi getirsin dedi.
Osman kırk takla attı yanaşabilmek için ama kızım çok kararlıydı
o da haklı kendince; götürdü, getirmedi...
off, sabra ve kabullenme gücüne ihtiyacım var.
zaman geçtikçe zorlaşıyor sanki.