bugün çok ağlamaklıyım blog,
aklımda, burnumda, gözümde hep dante'm var.
nasıl özledim, nasıl içimde, burnumda tütüyor anlatması çok zor.
cumartesi Osman geldi, veterinerimiz.
Çakıl istemedi, gitsin dedi, Dante'yi getirsin dedi.
Osman kırk takla attı yanaşabilmek için ama kızım çok kararlıydı
o da haklı kendince; götürdü, getirmedi...
off, sabra ve kabullenme gücüne ihtiyacım var.
zaman geçtikçe zorlaşıyor sanki.
29 Eylül 2010 Çarşamba
26 Eylül 2010 Pazar
bir parti mutluluk ...
Sevgili blog,
şu elimde görmüş olduğunuz sarışın, bugün 4 yaşına basmış olup bu kısa zamanda boyu 1 metreyi çoktan aşmış, dili olimpiyatlara hazırlanacak şekilde gelişmiştir.
şu elimde görmüş olduğunuz sarışın, bugün 4 yaşına basmış olup bu kısa zamanda boyu 1 metreyi çoktan aşmış, dili olimpiyatlara hazırlanacak şekilde gelişmiştir.
kendisi son iki haftadır her sabah uyanıp güne odasından "günaydın, ben uyandım" yerine "bugün doğum günüm mü?" diye seslenerek başlamış hepimize sabır doktorası yaptırmıştır.
İşin kötüsü pazarlıkçı olmuş çocuk, "bugün doğumgünüm mü?" diyor "hayır" deyince bir süre "neden?" sorusunu zorluyor o da olmazsa "ama nolur bugün doğum günüm olsun" "lütfen olsun" "sen varsın baba var yetmez mi? hadi kutlayalım" şeklinde ajitasyon bile yapıyor.
neyseki bugün doğum günü idi, sırf eve tıkılıp kalmayalım diye doğum gününü bir ay erken kutlamaya karar vermiştik ki gözümüzü yağmurla açtık bu sabah.
çocuk gibi üzüldüm, bir muhatap bulsam ben başlayacaktım "ama nolur bugün güneşli olsun" " lütfen olsun" "parti var misafir var yetmez mi? hadi güneşli olsun" ajitasyonuna :)
neyse ki önce bir gökkuşağı sonra da parçalı güneşli bir gün ile kapattık bilançoyu.